"Никогда мы не будем братьями" и "Верните нам наше небо" и Н. Дмитрук новая версия Заза Заалишвили

Final version of my song, recorded in studio

Гениальные стихи Анастасии Дмитрук
https://www.youtube.com/watch?v=Qv97YeC563Y

Никогда мы не будем братьями
ни по родине, ни по матери.
Духа нет у вас быть свободными --
нам не стать с вами даже сводными.
Вы себя окрестили «старшими» -

нам бы младшими, да не вашими.
Вас так много, а, жаль, безликие.
Вы огромные, мы -- великие.
А вы жмете... вы всё маетесь,
своей завистью вы подавитесь.
Воля - слово вам незнакомое,
вы все с детства в цепи закованы.
У вас дома «молчанье -- золото»,
а у нас жгут коктейли Молотова,
да, у нас в сердце кровь горячая,
что ж вы нам за «родня» незрячая?
А у нас всех глаза бесстрашные,
без оружия мы опасные.
Повзрослели и стали смелыми
все у снайперов под прицелами.
Нас каты на колени ставили --
мы восстали и всё исправили.
И зря прячутся крысы, молятся --
они кровью своей умоются.
Вам шлют новые указания --
а у нас тут огни восстания.
У вас Царь, у нас - Демократия.
Никогда мы не будем братьями.

ჭკუას გვასწავლით, ცერად გვიყურებთ
ალბათ პატარა ხალხად გვიგულეთ
რაოდენობით მართლა ც ბევრი ხართ
უახურები-ჩვენ დიდები ვართ

ძმები არასდროს ვიქნებით
არც მიწაწყალით და არც დედებით
სული არა გაქვთ თავისუფალი
გული ჩვენ ძმობას თქვენ მოუკალით

ჩვენი ლაჟვარდი ცა დაგვიბრუნეთ
და დაგვიბრუნე თ ჩვენი სიმშვიდე
ჩვენს სამშობლოში შემოიჭერით
ომით მოხვედით არა სიკეთით

ბავშვებს ყველანი ერთად ვნათლობდით
ლხინის სუფრასაც ვმართავდით
თქვენ კი ალყაში შემოგვიმწყვდიეთ
ჯარისკაცები შემოგვისიეთ

დიდი ტკივილით დაგვასაჩუქრეთ
ჩვენი შვილებით მიწას "ვაპურებთ"
ზღვარი არ ააქვს ჩვენს მწუხარებას
მალე მოიმკით ჩვენს მქუხარებას

ბოღმას საკუთარს ნუთუ ვერა გრძნობთ?
ჩემი სამშობლოს მტერნო ვერაგნო
თავისუფლებას ვერ ეზიარეთ
ჩვენ ეკლიანი გზებით ვიარეთ

რატომ დაგვატყდით რისხვად ბიჭებო
ჩვენი მამული არ დაიჩემოთ
მის სიყვარულში გავძლიერდებით
ტყვიით დაგხვდებით არა იებით

გავძლიერდებით და უკუგაგდებთ
ჩვენს ურყეობას ვერაფერს ავნებთ
ვერ მოგვიხელთებთ მონურ ხაფანგში